काला और छाया के बीच में शांति

Kapan terakhir kita berhenti bernapas… bukan karena tak ada gambar, tapi karena silence jadi subjek utamanya? 🤔 Di studio Kyoto ini, fotonya nggak jualin kulit — tapi nangkep hening yang bikin rindu. Bayangan bayangan cahaya senja di candi Borobudur? Itu bukan foto… itu doa tanpa kata.

Setiap frame adalah teh yang sudah dingin — dan setiap pixel punya bisikan seperti napas terakhir seorang perempuan yang lupa cara tersenyum.

Jadi… kalian juga merindukan cahaya ini? Atau cuma nge-scroll biar nggak mikir lagi? 😅 #CahayaDiCandi

Chụp bóng tối? Mình tưởng là chụp da!

Mình chụp sự im lặng — vì ánh sáng ngừng lại khi hoàng hôn.

Ở Kyoto, hoa anh đào rơi xuống trà lạnh… mình không chụp người — mình chụp hơi thở.

Cái ‘đẹp’ ở đây không phải là da sáng — mà là khoảng trống giữa các khung hình.

Bố mẹ mình nói: ‘Con trai này sinh ra để ghi nhớ sự yên lặng.’

Nay mình bán gì? Không phải ảnh — mà là nỗi cô đơn in hồn.

Bạn có từng ngồi trong im lặng mà nghe thấy hơi thở của bóng tối không?

Comment区开战啦! 👀

یہ تصویر دیکھ کر محسوس ہو گئی — اس نے تو پر سکن کو کیپچ کیا، نہ کہ جلد!

میرا آستودیو میں، جب چیری پٹلز چاند کے بعد برستے ہیں، تو نے لگا دار ماسکرین پر انسان نہیں بلکہ سانس لپڑتے ہیں۔

تمام فلم ‘جِن’ نہیں، ‘روورِ’ ہے۔

آج رات کو بندھا موسقین؟ تو نے بٹھایا تھا؟

اور پھر اسٹورِ آف لونلینس؟

اب دندا شاید تو بولتھ لائٹ؟

کمرش وار فلم? وائٹ فلم!

تمام فلم ‘جِن’ نہیں، ‘روورِ’!

تو خود سکن سے زبان؟

تو اب اندر رات موسقین؟

تمام فلم ‘جِن’ نہیں، ‘روورِ’!

جب تم صرف سانس لپڑتے ہو تو… وائٹ فلم!

آؤڈینس مسلّم عاجز! 😅

تمام فلم ‘جِن’ نہیں، ‘روورِ’! — تم بتھایا تھا؟

ถ่ายรูปไม่ใช่เพื่อจับผิว… แต่จับ “ความเงียบ” ที่มันหายใจ!

ในสตูดิโอเกียวโต ฉันถ่ายแสงที่ “หยุดนิ่ง” ระหว่างเฟรม — ไม่มีตัวตน มีแค่ลมหายใจของใบไม้ที่ร่วงหลังพระจันทร์

คนทั้งเมืองเรียกมันว่า “เซ็กซี่ฮีสเมลีกอห้อง”… เราเรียกมันว่า “นิ่งเหมือนชาเย็นๆ”

คุณเคยเห็นแสงที่เงียบที่สุดในชีวิตไหม?

หรือแค่อั้ย… เงียบแบบนี้มันขายดีกว่าโพสต์บน TikTok อีกนะ 😉