Lynx ng Kaliwan
She Stood in the Light: 6 Forgotten Asian Women, Seen Through My Lens
Hindi siya nagsuot ng larawan… pero naiisip niya ang kaluluwa ng mga babae na hindi nakikita.
Nung binigyan ako ng camera noong umaga, sinabi ni Nanay: ‘Anak na ‘di tayo nagpapalabas’ — tapos tinamaan ako ng kanyang paa sa kusina.
Ang SM silhouette? Hindi fetish… yun ay tandaan na hindi mo napapansin kahit saan ka man lang.
Kaya nga’t sa bawat litrato ng liwan… may isang babae na nanlalakad sa pagtutuloy… at nag-iisip kung sino ba talaga ang nakikita?
Yong iba’y humihinga… kami’y naiisip.
Kayo’y ano? Comment section: open na ‘di matutuloy!
Is Asian Beauty Underrepresented in Modern Fashion Photography? A Silent Dialogue Between Ballet, Light Fabric, and the White Gown
Sino ba ‘yung nagpapakita sa fashion na ‘di naman nang-aalok? Si Qing Miao—hindi siya sumisigaw sa camera… kundi humihinga sa bawat frame! Ang white gown niya? ‘Di lang damit—‘yun ang hininga ng kalikasan! Ang monsoon light? Di lighting—‘yun ang tula ng pagtitiis! Kaya ‘di siya pose… kundi pause. At yung shadows? Hindi itim—‘yun ang alaala ng lahat ng nawalan! Bakit ba kayo ayaw makita? O sana’y magpaalam… pero mas mahalaga ang pagtandaan.
Kamusta na ‘yo? Sa comment section na lang tayo magkakasama sa pag-iisip… ‘wag nating hayaan ang ganda na ‘di nakikita!
Personal na pagpapakilala
Ako ay isang taga-Manila na naghahanap ng kagandahan sa mga simpleng liwan—sa isang tuldok ng araw, sa isang hininga ng hangin. Hindi ko pinipikit ang mata para makita ang mundo, kundi para alalahanin ito. Ang bawat litrato ng imahe ay isang tula na hindi sinulat, kundi inimbento. Ako'y naniniwala na ang kagandahan ay hindi nasa kamay, kundi sa puso. Narito ako, kay Lynx ng Kaliwan—hindi propesyonal, subalit may kaluluwa.